ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ
(Ελληνική Εθνική Επιτροπή της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελσίνκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα)
& ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ
(Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Ομάδας για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων)
Τ.Θ. 51393, 14510 Κηφισιά, Tηλ. 620.01.20; Fax: 807.57.67; E-mail: helsinki@compulink.gr
_____________________________________________________________
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
16/10/1995
ΘΕΜΑ: ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΣΤΟΝ ΕΧΙΝΟ
Οι συνεργαζόμενες οργανώσεις Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (Ελληνική Εθνική Επιτροπή της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελσίνκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα) και Ελληνική Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων (Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Ομάδας για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων) θεωρούν απαράδεκτη την απαγόρευση της δημόσιας εκδήλωσης που προγραμματιζόταν να γίνει στον Εχίνο το περασμένο Σάββατο, από εθνικιστικούς κύκλους (εφημερίδα Στόχος, σμήναρχος Βρακάς, κτλ.), επειδή η απαγόρευση αυτή:
* Αποτελεί παραβίαση του δικαιώματος στην ελεύθερη συνάθροιση πολιτών, που, σε μια σωστή δημοκρατία, δεν μπορεί να υπόκειται σε κανέναν εύκολο περιορισμό 'για λόγους δημόσιας τάξης': αν οι αρχές υποπτεύονται πιθανή διασάλευση της τάξης, οφείλουν να λάβουν τα όποια άλλα προληπτικά και αποτρεπτικά μέτρα, όπως άλλωστε κάνουν σε άλλες, πιο 'επικίνδυνες' συναθροίσεις, όπως διαδηλώσεις στην Αθήνα, αθλητικές συναντήσεις, κτλ.
* Βασίστηκε στο καθεστώς 'επιτηρούμενης ζώνης' στα μειονοτικά χωριά της ορεινής Ξάνθης, ενός καθεστώτος 'γκετοποίησης' ελλήνων πολιτών που συνεχίζει να εκθέτει την Ελλάδα διεθνώς όπως παραδέχθηκε ευθαρσώς και ο Υπουργός Εθνικής Αμυνας Γεράσιμος Αρσένης πριν μερικούς μήνες: μόνο στα αλήστου μνήμης κομμουνιστικά καθεστώτα και στις κουρδικές περιοχές της Τουρκίας υπήρχαν ή υπάρχουν παρόμοιες αποκλεισμένες ζώνες.
Οι οργανώσεις-μας εκφράζουν τέλος τη λύπη-τους γιατί παρατηρήθηκε σχεδόν ομόφωνη επιδοκιμασία αυτής της απαγόρευσης από τις πολιτικές δυνάμεις και τα ΜΜΕ της χώρας, που δίνει για άλλη μια φορά την εντύπωση πως, στην Ελλάδα, υπάρχει συναίνεση για τον περιορισμό των ελευθεριών όσων δεν είναι ιδιαίτερα επιθυμητοί στο πολιτικό και κοινωνικό κατεστημένο: μόνο που η δημοκρατία κρίνεται από την ανοχή-της και το σεβασμό των δικαιωμάτων των πιο μικρών και των πιο 'ευαίσθητων' μειοψηφιών και μειονοτήτων.
