ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ
Τ.Θ. 51393, 14510 Κηφισιά, Tηλ. 620.01.20; Fax: 807.57.67;
e-mail: office@greekhelsinki.gr ιστοσελίδα: http://www.greekhelsinki.gr/
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
20/10/1998
ΘΕΜΑ: ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΔΡΩΝ
ΑΠΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΤΗ ΒΑΡΣΟΒΙΑ
ΣΕ ΕΝΔΕΙΞΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΜΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ.
ΤΟΥΡΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΨΗΦΙΣΜΑ!
Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι με λύπη του πληροφορεί τη διεθνή κοινή γνώμη για μη δημοκρατικές διαδικασίες που εφαρμόστηκαν κατ’ επανάληψη και οι οποίες ανάγκασαν τα μέλη του, για πρώτη φορά μέχρι τώρα, να αποχωρήσουν από ένα συνέδριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου η ομοφωνία τέθηκε ως όρος για την υιοθέτηση των ψηφισμάτων. Οι οργανωτές δεν επέτρεψαν, αυθαίρετα, σε Μη Κυβερνητική Οργάνωση (MKO) να απευθυνθεί στην ολομέλεια και να παρουσιάσει τις απόψεις της. Το βέτο μιας κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας έγινε δεκτό ως θεμιτό επιχείρημα εναντίον της απόφασης όλων των άλλων συμμετεχόντων, ώστε να παρεμποδιστεί η υιοθέτηση ψηφίσματος.
Στις 16 Οκτωβρίου 1998, τελευταία ημέρα του “Τρίτου Διεθνούς Συνεδρίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα” που έγινε στη Βαρσοβία, προτάθηκε μια σειρά ψηφισμάτων. Τα περισσότερα φαίνονταν να γίνονται ομόφωνα αποδεκτά από τους συμμετέχοντες στις επιμέρους Ομάδες. Εκείνα που συνάντησαν κάποια δυσκολία παραπέμφθηκαν για συζήτηση στην καταληκτική ολομέλεια, όπου έγιναν δεκτά με ομόφωνη απόφαση. Αυτό συνέβη με όλα τα σχέδια ψηφισμάτων, εκτός από ένα. Η εξαίρεση αφορούσε ψήφισμα -που προτάθηκε από τον Eric Chenoweth του αμερικανικού Ινστιτούτου για τη Δημοκρατία στην Ανατολική Ευρώπη (ΙΔΑΕ) και τον Παναγιώτη Δημητρά του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ)- σχετικό με την παρενόχληση ΜΚΟ στα Βαλκάνια (βλ. παρακάτω). Το κείμενο αναφερόταν στην Τουρκία -μαζί με την Κροατία, τη Ρουμανία και την Ελλάδα- σε μια φράση που οριοθετούσε την περιοχή όπου υπάρχουν τέτοια προβλήματα. Αυτό οδήγησε την τουρκική αντιπροσωπεία, αποτελούμενη από μέλη της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, να απορρίψει το κείμενο. “Η Τουρκία είναι μια δημοκρατική χώρα και κανένα τέτοιο πρόβλημα δεν υπάρχει εκεί, εκτός από το πρόβλημα των αποσχιστικών κινημάτων και της τρομοκρατίας”, δηλώθηκε όταν δόθηκαν παραδείγματα παρενόχλησης Τουρκικών ΜΚΟ (Ίδρυμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκίας και Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων). Σε αυτό το σημείο, η πρόεδρος της Ομάδας σταμάτησε τη συζήτηση και ανακοίνωσε ότι το θέμα θα αντιμετωπιστεί στη συνεδρίαση της ολομέλειας.
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας, όλα τα άλλα εκκρεμή ψηφίσματα των Ομάδων συζητήθηκαν και τελικώς υιοθετήθηκαν. Ωστόσο, ο διευθύνων τη συζήτηση Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής, Γερουσιαστής Zbigniew Romaszewski, δεν επέτρεψε ούτε καν μια αναφορά στο ψήφισμα για τα Βαλκάνια. Επιπλέον, η Πρόεδρος της Επιτροπής παραπληροφόρησε τους συμμετέχοντες ότι υπήρχε σε εξέλιξη διαπραγμάτευση “μεταξύ Τούρκου βουλευτή και των συντακτών του ψηφίσματος”, κάτι το οποίο δεν συνέβαινε. Ακόμη χειρότερα, ο Γερουσιαστής Romaszewski, αν και ειδοποιήθηκε γραπτά για το πρόβλημα από τα μέλη μας, που προσέθεσαν ότι θα αποχωρούσαν από το συνέδριο αν επέμενε σε αυτή τη στάση, δεν τους επέτρεψε να απευθυνθούν στην ολομέλεια, επιβεβαιώνοντας ότι ήταν αποφασισμένος να μην αφήσει το θέμα να συζητηθεί. Φυσικά, τα μέλη μας αποχώρησαν από το Συνέδριο.
Το ΕΠΣΕ διαμαρτύρεται για τις μη δημοκρατικές διαδικασίες που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το συνέδριο, οι οποίες ταιριάζουν μάλλον σε συνέδριο αυταρχικού κόμματος παρά σε συνέδριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μόνο σε μη δημοκρατικές συναντήσεις η προεδρία μπορεί να επιβάλει τον κανόνα της ομοφωνίας ως προϋπόθεση υιοθέτησης ψηφίσματος, να αρνηθεί να δώσει το λόγο σε συμμετέχοντες, ή να παραπλανήσει το Σώμα για ένα εκκρεμές θέμα, για να εμποδίσει τη συζήτησή του. Δυστυχώς, αυτό το επεισόδιο δεν ήταν το μόνο που έδωσε την εντύπωση ότι η συνάντηση της Βαρσοβίας δεν είχε στόχο να αποτελέσει ένα γνήσιο συνέδριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά μια συνάντηση όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα υπήρξαν το όργανο για μια χωρίς αρχή εξυπηρέτηση πολιτικών φιλοδοξιών. Πολλοί συμμετέχοντες αναρωτιόνταν γιατί, σε ένα συνέδριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο οργανωτής, που είναι ο Πρόδερος της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Πολωνικής Γερουσίας, κάλεσε έξη μέλη Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από ένα και μόνο κοινοβούλιο, το τουρκικό. Η Τουρκία είναι γνωστή για την εκτεταμένη έλλειψη σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων: γιατί λοιπόν να προσκληθούν τόσοι κοινοβουλευτικοί και να μην εξασφαλιστεί η συμμετοχή αντιπροσώπων ΜΚΟ; Αυτό το “παράδοξο”, μαζί με τον χειρισμό του Βαλκανικού ψηφίσματος, δεν θα μπορούσε παρά να ενισχύσει την αλήθεια των φημών στη Βαρσοβία, ότι το συνέδριο χρησιμοποιήθηκε, μεταξύ άλλων, για να αποκτήσει η Πολωνία την εύνοια της Τουρκίας στην προσπάθειά της να μπει στο ΝΑΤΟ, καθώς η Τουρκία έχει το δικαίωμα αρνησικυρίας.
Δεν ήταν μόνο αυτό το γεγονός, που έδειχνε ότι το συνέδριο είχε και άλλους σκοπούς πέραν από τον εορτασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εμφανής ήταν η απουσία των περισσότερων γνωστών κριτικών διανοουμένων της Πολωνίας μεταξύ των ομιλητών. Οι οργανωτές, από την πρώτη μέρα, επέβαλαν χωρίς καμία συζήτηση και χωρίς καμία ψηφοφορία (για να μην αναφερθεί ο υποτιθέμενος κανόνας της ομοφωνίας) ένα εντελώς άσχετο συγχαρητήριο μήνυμα προς τον Πάπα, στο οποίο χαιρετίστηκε η συνεισφορά του στα ανθρώπινα δικαιώματα [sic]. Δεν υπήρξε συζήτηση στην αρμόδια Ομάδα για τα προβλήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Πολωνία και σε άλλες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης. Η προσπάθεια ενός μέλους μας να θέσει προς συζήτηση προβλήματα της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων, και ενός άλλου συμμετέχοντος να θέσει το ζήτημα των Ρομά, συνάντησε και πάλι την σταθερή αντίδραση της Προέδρου της Ομάδας. Περισσότερο από το 80% του χρόνου αναλώθηκε στη συζήτηση προβλημάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε χώρες κομμουνιστικές ή (φιλο-)Ρωσικές, σαν να ήταν οι μόνες χώρες με σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το Απορριφθέν Σχέδιο “Ψηφίσματος για τους Περιορισμούς και την Καταπίεση Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στη Νοτιοανατολική Ευρώπη”
Το 3ο Διεθνές Συνέδριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διαπιστώνει με λύπη του ότι περιορισμοί στη λειτουργία οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εθνικών ή θρησκευτικών μειονοτήτων είναι ευρύτατα διαδεδομένοι στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, από την Κροατία και τη Ρουμανία ως την Ελλάδα και την Τουρκία. Η αντιδημοκρατική νομοθεσία και η αυθαίρετη κατάχρηση, θεμιτών κατά τα άλλα, διαδικασιών χρησιμοποιήθηκαν για την άρνηση αναγνώρισης ή τη διάλυση πολλών τέτοιων ΜΚΟ. Μερικές φορές, τα μέλη τους έχουν διωχθεί ποινικά, αν όχι και φυλακιστεί. Γι’ αυτό, το 3ο Διεθνές Συνέδριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ζητά από όλες τις κυβερνήσεις της περιοχής να τιμήσουν την υπογραφή τους σε όλα τα σχετικά διεθνή κείμενα και να σταματήσουν τέτοιες πρακτικές παρενόχλησης ΜΚΟ. Επίσης ζητά από τον ΟΗΕ, τον ΟΑΣΕ και το Συμβούλιο της Ευρώπης να εντείνουν τις πιέσεις προς τα μέλη των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης να σταματήσουν τις αντιδημοκρατικές πρακτικές που απειλούν τη λειτουργία ΜΚΟ.
GREEK HELSINKI MONITOR
P.O. Box 51393, GR-14510 Kifisia, Greece tel. 30-1-620.01.20; Fax: 30-1-807.57.67;
E-mail: office@greekhelsinki.gr web site: http://www.greekhelsinki.gr
PRESS RELEASE
20/10/1998
SUBJECT: NGO WALKOUT FROM A WARSAW HUMAN RIGHTS CONFERENCE TO PROTEST NON-DEMOCRATIC PROCEDURES
Greek Helsinki Monitor regrets to inform international public opinion of repeated use of non-democratic procedures which forced its members, for the first time ever, to walk out from a human rights conference. During the conference: unanimity was set as the condition for the adoption of resolutions; a NGO was arbitrarily not allowed by the organizers to address the plenary session and present its position; the veto by a parliamentarian delegation was admitted as a legitimate argument against the decision of all other participants in order to prevent the adoption of a resolution.
On 16 October 1998, the concluding day of the “Third International Human Rights Conference” held in Warsaw, a series of resolutions were proposed. Most seemed to be unanimously approved by the participants in the respective Group sessions. Those which encountered some difficulties were referred for debate to the concluding plenary session where they were approved after a unanimous decision. That happened with all but one draft resolution. The exception concerned a resolution -proposed by Eric Chenoweth of the US-based Institute for Democracy in Eastern Europe (IDEE) and Panayote Dimitras of Greek Helsinki Monitor (GHM)- on the harassment of NGOs throughout the Balkans (see text below). The text mentioned Turkey -alongside Croatia, Romania, and Greece- in a phrase that delimited the region where such problems exist. This led the Turkish delegation, made up of a parliamentary Human Rights Commission, to object to the text. “Turkey is a democratic country and no such problems exist there, except the problem of separatism and terrorism” was stated when examples of harassed Turkish NGOs (Human Rights Foundation of Turkey and Human Rights Association) were given. At that point, the Chairwoman of the Group stopped the debate and announced that the matter will be dealt with in the plenary session.
During the latter, all other pending Group resolutions were debated and finally adopted. However, the presiding Chairman of the Organizing Committee, Senator Zbigniew Romaszewski, did not allow even a reference to the Balkans resolution. The Group’s Chairwoman, moreover, misleadingly informed the participants that there was an on-going negotiation “between a Turkish deputy and the authors of the resolution,” which was not the case. Then, Senator Romaszewski made matters worse: warned of the problem in writing by our members, who added that they would leave the conference if he insisted on this attitude, he refused to allow them to address the plenary. He thus confirmed that he was determined not to let the matter be discussed. Our members naturally walked out of the Conference.
GHM protests against the non-democratic procedures used in this conference which are characteristic of an authoritarian party congress rather than a human rights conference. Only in non-democratic meetings, the chair can impose the rule of unanimity as a prerequisite for a resolution to be adopted; can refuse to give the floor to some participants; or can mislead the assembly about a pending matter to prevent its discussion. Unfortunately, that was not the only incident that gave the impression that the Warsaw meeting was not meant to be a genuine human rights conference, but a meeting where unprincipled instrumentalization of human rights was used to further political ambitions. Several participants were wondering why, in a human rights conference, the organizer, who is the Chairman of the Human Rights Commission of the Polish Senate, invited six Human Rights Commission members from only one other parliament, the Turkish one. Turkey is a country known for its widespread disrespect for human rights: why then invite so many parliamentarians and not secure the participation of NGO representatives? This “paradox,” along with the way the Balkan resolution was handled, could only strengthen the veracity of the rumors in Warsaw that the meeting was used, among other things, to help Poland woo Turkey in the former’s bid to join NATO, over which Turkey has veto power.
This was not the only incident indicating that the meeting was meant to also serve purposes other than a celebration of human rights. Noticeable was the absence among the speakers of Poland’s most well known critical intellectuals. The organizers, from the first day, imposed without any discussion and without any vote (let alone the supposedly existing rule of unanimous consent) a totally inappropriate congratulatory message to the Pope in which he was also hailed for his human rights record [sic]. There was no debate in the appropriate Group on human rights problems in Poland and in other Central European countries. Attempts to introduce problems of the wider Balkans by one of our members and of the Roma by another participant were also met with the Group Chairwoman’s determined opposition. More than 80% of the time was spent to discuss human rights problems in countries that are either communist or (pro-)Russian, as if they were the only ones with serious human rights violations.
The Rejected Draft “Resolution on Restrictions and Repression of Non-Governmental Organizations in Southeastern Europe”
The 3rd International Human Rights Conference acknowledges that, regretfully, restrictions to the functioning of human rights and ethnic or religious minority organizations are widespread in the countries of Southeastern Europe, from Croatia and Romania to Greece and Turkey. Undemocratic legislation and arbitrary abuse of otherwise fair legal procedures has been used to refuse registration or dissolve many such NGOs. Sometimes, their members have been prosecuted if not jailed. The 3rd International Human Rights Conference, therefore, calls on all governments of the region to honor their signature of all relevant international documents and stop such practices of harassment of NGOs. It also calls on the U.N. the OSCE, and the Council of Europe to intensify their efforts to induce their Southeastern European members to cease their undemocratic practices impeding on the operation of NGOs.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου