Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΜΟΝΑ ΠΑΡΩΝ

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ

(Ελληνική Εθνική Επιτροπή της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελσίνκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα)

& ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ

(Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Ομάδας για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων)

Τ.Θ. 51393, 14510 Κηφισιά, Tηλ. 620.01.20; Fax: 807.57.67;

e-mail: office@greekhelsinki.gr ιστοσελίδα: http://www.greekhelsinki.gr/

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

 

/3/1998

 

ΘΕΜΑ: Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΜΟΝΑ ΠΑΡΩΝ

 

Οι συνεργαζόμενες οργανώσεις μας Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι & Ελληνική Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Ρατσισμού, επισημαίνουν ότι, μετά την παρέλευση του «Ευρωπαϊκού Ετους Κατά του Ρατσισμού», τα φαινόμενα της ξενοφοβίας και της ρατσιστικής μισαλλοδοξίας εξακολουθούν να κυριαρχούν στην ελληνική πραγματικότητα, και, έτσι, να θυμίζουν σε όλους τη μεγάλη απόσταση που συνήθως χωρίζει τις εξαγγελίες από την πράξη.

 

Κατά συνέπεια, οι οργανώσεις μας, οφείλουνε να τονίσουν ότι η επίσημη πολιτική απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για κατάργηση του ρατσιστικού Αρθρου 19 του Κώδικα περί Ελληνικής Ιθαγένειας δεν έχει υλοποιηθεί ακόμη, καθώς καμία σχετική νομοθετική διάταξη δεν έχει εισαχθεί στη Βουλή. Επίσης, οι ανιθαγενείς που έχουν παραλάβει τις ειδικές ταυτότητες αντιμετωπίζουν πολλά γραφειοκρατικά προβλήματα από υπηρεσίες που αρνούνται να τις δεχτούν ως έγκυρες. Παράλληλα, ελάχιστοι γνωρίζουν ότι η περίφημη «επιτηρούμενη ζώνη» της Θράκης δεν έχει ακόμη καταργηθεί παρά μόνο για Ελληνες πολίτες που μπορούν να τη διαβούν κάτω από τη στενή παρακολούθηση της μυστικής αστυνομίας, ενώ οι ελληνικές αρχές διατηρούν τη διακριτική τους ευχέρεια να αρνηθούν την είσοδο σε αλλοδαπούς πολίτες, ακόμη και σε εκείνους που έχουν την ιθαγένεια χώρας - μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κατά παράβαση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας, όπως αυτό θεσπίζεται ρητά από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.

 

Επιπλέον, η φετινή «Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Ρατσισμού» βρίσκει σε εξέλιξη τη διαδικασία νομιμοποίησης των μεταναστών στην Ελλάδα. Όμως, παρά τις ρητές διατάξεις και εγκυκλίους, αλλά και τις διαβεβαιώσεις των αρχών, εξακολουθούν να γίνονται συλλήψεις και παραπομπές αλλοδαπών για παράνομη είσοδο και εναντίον τους επιβάλλεται συστηματικά το μέτρο της δικαστικής απέλασης, ενώ δεν έχει ληφθεί καμία νομοθετική μέριμνα για όσους έχουν καταδικαστεί στο παρελθόν για παράνομη εργασία.

 

Επίσης, οι διαδικασίες για την έκδοση των δικαιολογητικών είναι εξαιρετικά χρονοβόρες. Για παράδειγμα, ενώ ήδη διανύουμε το Μάρτιο, το Υπουργείο Δικαιοσύνης ορίζει ως ημερομηνία παραλαβής του αντιγράφου του ποινικού μητρώου τον Αύγουστο του 1998. Υπάρχουν καταγγελίες ότι επαρχιακά νοσοκομεία ζητούν αμοιβή για τις προβλεπόμενες ιατρικές εξετάσεις, ενώ η υποβολή των μεταναστών σε πολύωρη ταπεινωτική αναμονή δεν έχει προηγούμενο. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι πολλοί εργοδότες δεν προθυμοποιούνται να ασφαλίσουν τους αλλοδαπούς που απασχολούν, αφού μέχρι στιγμής δεν έχουν θεσμοθετηθεί επαρκή κίνητρα εκ μέρους της πολιτείας.

 

Οι οργανώσεις μας, εξάλλου, είναι υποχρεωμένες να καταγγείλουν τον τιμωρητικό χαρακτήρα που αποπνέει από την υπουργική απόφαση που αφορά τους αντιρρησίες συνείδησης και προβλέπει το εξευτελιστικό ποσόν των 50.000 δραχμών ως αμοιβή για όσους υπηρετήσουν εναλλακτική θητεία, ενώ συνολικά η σχετική νομοθεσία δεν πληροί τις προϋποθέσεις που ορίζονται από τα διεθνή πρότυπα. Τέλος, για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απομένουν ελάχιστα περιθώρια εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Κατά του Ρατσισμού, δεδομένου ότι πολλά υπολείμματα θεσμικού αυταρχισμού δεν έχουν ακόμη εξαλειφθεί. Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι εξακολουθούν να υφίστανται στην ελληνική νομοθεσία οι αυταρχικές διατάξεις περί προσηλυτισμού και ευκτηρίων οίκων, περί αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες, περί αυστηρού κολασμού των παράνομων μεταναστών (Ν. 1975/91), περί «πρόκλησης αμοιβαίας διχόνοιας» (Π.Κ. 192), περί «διατάραξης διεθνών σχέσεων του κράτους» (Π.Κ.191» και «περί εγκωμιασμού παράνομων πράξεων» (Π.Κ. 184), ενώ δε γίνεται καμία προσπάθεια για χωρισμό Εκκλησίας και κράτους, ώστε να κατοχυρωθεί η πραγματική και απόλυτη ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης. Επίσης, οι συνθήκες διαβίωσης στους καταυλισμούς των Τσιγγάνων συνεχίζουν να είναι άθλιες, γεγονός που καταδεικνύει ότι η ελληνική πολιτεία δεν εφαρμόζει μια συνεπή, μόνιμη, βιώσιμη, μακροπρόθεσμη και αποτελεσματική αντιρατσιστική πολιτική σε αυτό τον τομέα.

 

Δημοσιογράφοι καταδικάζονται επειδή ασκούν σκληρή κριτική σε Υπουργούς, αθώοι χρήστες ναρκωτικών παραπέμπονται στον Εισαγγελέα, δημόσιοι λειτουργοί απολύονται λόγω της ιδιωτικής τους ζωής, και Επιτροπές της Βουλής ζητούν «πιστοποιητικά εθνικών φρονημάτων» από πανεπιστημιακούς. Και, φυσικά, μέσα σε αυτές τις συνθήκες, για άλλη μία φορά, η αναγνώριση του δικαιώματος του συλλογικού αυτοπροσδιορισμού των μειονοτήτων αποτελεί μακρινό όραμα.

---

 

GREEK HELSINKI MONITOR

(Greek National Committee of the International Helsinki Federation)

& MINORITY RIGHTS GROUP - GREECE

(Greek Affiliate of Minority Rights Group International)

P.O. Box 51393, GR-14510 Kifisia, Greece; tel. 30-1-620.01.20; fax: 30-1-807.57.67;

e-mail: office@greekhelsinki.gr      http://www.greekhelsinki.gr/

 

 

PRESS RELEASE

 

20/3/1998

 

TOPIC: RACISM IS PERSISTENT

 

On the occasion of the International Day Against Racism, the cooperating organizations Greek Helsinki Monitor and Minority Rights Group-Greece would like to remind everyone of the distance between pledges and real acts. Even after the lapse of the “European Year Against Racism”, the phenomena of xenophobia and racial intolerance still prevail in Greek society.

 

Our organizations wish to emphasize that the decision of the Council of Ministers over the abolition of the racist Article 19 of the Code of Greek Citizenship has not yet been put into practice. No relevant legislative bill has been introduced in Parliament so far. Stateless persons who have received special identity cards are still confronted with many administrative problems posed by the public services which refuse to accept these IDs as valid. At the same time, very few people know that the special legal status of the infamous “restricted area” of Thrace has been abolished for Greek citizens only. The latter may travel through it under the strict surveillance by the secret service. In other words, Greek authorities violate the right to free circulation, which is guaranteed by the Treaty of Maastricht, because they can arbitrarily refuse entrance to foreign citizens, even to citizens of the European Union.

 

This year’s International Day Against Racism finds in progress the procedure of legalizing immigrants in Greece. Despite the specific legal provisions and circulars, as well as the assurances of the authorities, arrests and committals of immigrants for illegal entrance continue to take place, and judicial deportation is imposed upon them systematically. The most tragic thing is that no legal care has been provided for those who have already been convicted for working illegally in the past.

 

It should be emphasized that the procedures for issuing the necessary documents are very time-consuming. The Ministry of Justice fixes November 1998 as the last date for accepting the copy of the penal record. In the countryside hospitals are said to demand compensation for the required medical exams. The immigrants are submitted to the unprecedented humiliation of standing in line for many hours. It is worth mentioning that many employers are unwilling to insure their foreign workers, since the state has not made it worth their while.

 

Our organizations denounce the punitive character of a recent ministerial decision concerning conscientious objectors. In particular, those who choose an alternative civilian service are awarded the disgraceful amount of 50,000 drs. The legislation on COs does not meet the international standards. The fact is that for human rights activists there are very few reasons for celebration on this International Day Against Racism, since there are many remnants of institutional authoritarianism still in existence.

 

We would like to point out that Greek legislation still includes authoritarian provisions about proselytism and temples; reference to one’s religion on identity cards; severe punishment of illegal immigrants (N. 1975/91); “incitement to mutual discord” (P.C. 192); “disturbance of international relations of the state” (P.C. 191) and “support for illegal acts” (P.C. 184). It is clear that no effort has been made to separate Church and State so that real and absolute freedom of religious conscience can be guaranteed. The conditions of life in the Roma settlements continue to be miserable, which proves that the Greek government does not apply a long-term, consistent, permanent, viable or effective policy in this field.

 

Finally, journalists are condemned because they severely criticize Ministers; innocent users of drugs are brought before the District Attorney; state employees are fired because of behavior in their private life, and Committees of Parliament require “Certificates of National Beliefs” from university professors. Once again the recognition of the right to collective self-determination of minorities remains a distant vision.